Poznaję, nazywam, oceniam

Poznaję, nazywam, oceniam to „oscar” dla dziecięcych filmów i programów, przyznawany co dwa lata produkcjom z całego świata. Różnorodny zestaw jest wstępem do świata filmu dokumentalnego. Pokazuje przekrój form filmowych – od klasycznych filmów dokumentalnych po anima-doki, czyli animowane filmy dokumentalne.

W RAMACH JEDNEGO POKAZU, POKAZYWANE SĄ WSZYSTKIE FILMY Z DANEGO BLOKU.

 
 
BRACIA.jpg

BRACIA

2 Brothers, reż. Hilt Lochten, Holandia 2010, 15 min

Historia wielkiej miłości i przyjaźni pomiędzy dwójką braci: 11-letnim Rino i 9-letnim Nikiem. Młodszy jeździ na wózku. Jak więc razem mają grać w piłkę nożną? To proste, wystarczy nieco cierpliwości i pomysłowość! Ciągle pojawiają się nowe pomysły na zabawy, ale najlepsze są te z wózkiem. Rajdy po podwórku, kręcenie przez Nika bączków z uczepionym z tyłu bratem – to dopiero prawdziwe szaleństwo. Film otrzymał w 2012 roku nagrodę Prix Jeunesse w kategorii: Najlepsza Produkcja Niefabularna dla dzieci w wieku 7-11 lat.

 
Zobacz+co%C5%9B%2C+powiedz+co%C5%9B.jpg

ZOBACZ COŚ, POWIEDZ COŚ

See Something, Say Something, reż. Martin Orton, Greg Villalobos, Wielka Brytania 2010, 10 min

Zbiór poruszających historii dzieci na temat bullying’u opowiadanych z perspektywy sprawcy, ofiary i obserwatora. Wypowiedzi uczniów brytyjskich szkół podstawowych zostały zebrane podczas kilku warsztatów przeprowadzonych w różnych miejscach kraju. Dokumentalną narrację uzupełniają animowane obrazy, które pozwalają bohaterom zachować anonimowość.

 
To+ja+i+tyle.jpg

TO JA I TYLE

This Is Me and That Is That, reż. Ilze Burkovska Jacobsen, Norwegia 2010, 12 min

Portret 7-letniej Emily, która żyje z rozrusznikiem serca. Czy można z nim skakać na trampolinie i bawić się w berka? Radosna dziewczynka wprowadza nas w swój świat, opowiadając o codzienności i o elektronicznym urządzeniu, które jest z nią wszędzie.

 
Dsign%2C+Ah.jpg

DESIGN AH!

Design ah!, reż. Masakazu Sato, Japonia 2012, 14 min

Zbiór japońskich filmików pokazujących dzieciom, czym jest design. W lekkiej, zabawnej formie, w której przeplatają się kształty i dźwięki, zwracają uwagę dzieci na otaczające nas wzornictwo. Każdy filmik wykorzystuje inną technikę: rysunek, zdjęcia i animację poklatkową.